به گزارش خبرنگار سینماپرس، به فاصله کوتاهی از اخبار رسانه ها مبنی بر تعطیلی سینما «قدس» به عنوان یکی از مهمترین سینماهای پایتخت، دوباره علاقمندان به سینما خبری مبنی بر احتمال حراج سینما «ماندانا» که فعالترین سینما در شرق تهران شناخته می شد را شنیدند.
پیش از این سینماهای دیگری در پایتخت به ترتیب از چرخه فرهنگ کشور خارج شده بودند، سینماهایی که شاید دیگر کسی جز خبرنگاران که گه گاه یادی از آنها کرده و خاطرات شیرین نسل گذشته را برایشان زنده می کنند کسی از آنها یادی نمی کند.
لالهزار؛ گورستان سینماها و سالنهای تئاتر تهران
لاله زار، عنوان خیابانی است که بیشتر بزرگان تئاتر و سینما زمانی؛ بهترین خاطرات خوش جوانان آن روزگاران را برایشان به وجود می آوردند، این خیابان که لقب «شانزلیزه تهران» را از آن خود کرده بود، اکنون دیگر به یک مرکز تجاری تبدیل شده است و شاید اگر از برخی از نوجوانان و جوانان امروزی بپرسیم که آیا لاله زار را می شناسید در پاسخ بگویند که «بله آنجا جای خوبی برای خرید، سیم، کابل و لوستر است»!
سینما ونوس(سارا)، سینما رکس(لاله)، خورشید نو، فردوسی، البرز، ایران، مایاک، مرجان، متروپل، کریستال، تابان، فاروس، رودکی، شهرزاد، مترو(سحر)، رویال(نادر) سالن های سینمای این خیابان و همچنین تئاتر پارس، تماشاخانه گیومر و روسیخوان، تمشاخانه گیتی، تفکری، تئاتر دهقان و تئاتر نصر عنوان سینماها و سالن های تئاتر این خیابان هستند که تقریبا همه آنها در گذر زمان رنگ فراموشی به خود گرفته اند.
وضعیت کنونی خیابان لاله زار با سالن های سینما و تئاترها و تماشاخانه هایش به گونه ای است که یاد صف های طولانی آن در مقابل آنها حسرت را بر دل جوانان دیروز و همچنین جوانان امروز که برخی از آنها طرفداران پرو پا قرص سینما محسوب می شوند را نشانده است.
سینماهایی با چاشنی عابران بی تفاوت!
«شهرقشنگ»، «تیسفون»، «ادئون»، «فلور»، «همای»، «ایفل»، «کسری»، «خیام»، «لیدور»، «جمهوری»، «پارک»، «اروپا»، «رادیوسیسی»، «ری»، «توسکا»، «شیرین»، «شاهین» و «نپتون» اسامی برخی از سینماهایی است که یکی بعد از دیگری تعطیل شده و امروز دیگر حتی عابران نیز که در هیاهو و شلوغی زندگی اسیر دغدغه های روزمره خود شده اند نیز با بی تفاوتی از کنار آنها عبور کرده و شاید گه گاهی با حسرت نگاهی به آنها بیاندازند.
در این میان سرنوشت برخی از این سینماها جالب است برای مثال می توان به سرنوشت سینما «جمهوری» اشاره کرد، این سینما در آبان ماه سال ۱۳۸۷، دچار آتشسوزی شد و بخش زیادی از آن تخریب شد. خانواده زندهیاد علی حاتمی یکی از مالکان این سینما هستند. سینما«جمهوری» با نام سابق «نیاگارا» در سال ۱۳۳۷ با ۹۶۰ صندلی ساخته شد و در دهه ۴۰ اولین سینمای ایران بود که به سیستم صندلیهای متحرک مجهز شد. در آن زمان دو هنرمند فقید علی حاتمی و محمد علی فردین مالکان این سینما بودند.
شاید سرنوشت دو سینمای «توسکا و شیرین» نیز برای خیلی از افراد جالب باشد، این دو سینما در سرپل جوادیه روزگاری برای اهالی جنوب شهر تهران خاطرات خوشی از حضور در سینما و تماشای فیلم را رقم می زد، این دو سینما که به فاصله کمی از یکدیگر قرار گرفته اند پیش از انقلاب اسلامی جز سینماهای فعال تهران محسوب می شدند. پس از انقلاب اسلامی نیز این دو سینما مدتی غیر فعال بوده و سپس دوباره شروع به کار کردند اما فعالیت این دو سینما چندان دوامی نیاورده و ابتدا سینما «شیرین» و پس از آن نیز «توسکا» تعطیل شده اند. این دو سینما در حال حاضر نیز همچنان بلاتکلیف و مخروبه باقی مانده اند.
سینما «شهر قشنگ» نیز که یکی از سینماهای قدیمی شهر تهران محسوب می شود، در منطقه تجاری مجاور تقاطع جمهوری - ولیعصر(عج) قرار دارد، سالها است که به دلیل تغییر بافت این منطقه در بیرونقی و در ردیف سینماهای زیان ده قرار دارد، اين سينما حدود سال ۱۳۳۲ به عنوان سينماي «درجه يك» توسط گروه سينماهاي «مولن روژ» تاسيس شد. این سینما حدود ۶ سال است که به علت فرسودگی تعطیل شده است.
سینما «پارامونت» نیز عنوان یکی دیگراز سینماهای تهران بود که در سال ۱۳۴۵ توسط شرکت سهامی «پارامونت» درخیابان طالقانی تأسیس شد، دو سالن «پارامونت» و «سینهموند» در خیابان تختجمشید (طالقانی کنونی) واقع شده بودند. بعدها سینما پارامونت در آتشسوزی از بین میرود و سینما «سینهموند» نیز به سینما «قیام» تغییر نام میدهد.
سینما «فلور» یکی از سینماهایی است که پیش از انقلاب اسلامی در خیابان امیریه تهران ساخته شد . این سینما که سالهاست چراغ آن خاموش شده است با عدم توجه مخاطبان کم کم رو به ورشکستگی رفت همچنین وقوع یک آتشسوزی در این سینما بر خاموشی دائمی این سینما تاثیر به سزایی داشت. امروز دیگر ساکنان محله امیریه از این سینما جز ساختمانی غبار گرفته با سردری بزرگ و مزین شده به نام سینما را مشاهده نمی کنند.
تراژدی غمبار سینماهای پایتخت در گذر زمان همچنان رنگ کهنگی به خود نگرفته است و اهالی و دوستداران سینما همیشه آماده شنیدن تخریب، آتشسوزی، تعطیلی و از بین رفتن سینماها در جای جای کشورمان به خصوص تهران هستند. به راستی تراژدی دردناک تعطیلی سینماهای تهران، چه زمانی به پایان خواهد رسید؟
گزارش از شیما عسگری
ارسال نظر